به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ فضایی فرمی ناسا موفق به ردیابی پرتوهای گامایی شده است که منشاء آن ستاره متلاشی شده و منفجر شده "تیکو" است، ستاره ای که در سال 1572 منفجر شده است.
این یافته می تواند به اخترشناسان در تعیین منشا پرتوهای کیهانی، ذرات فوق سریع که به صورت مداوم در حال برخورد با اتمسفر زمین هستند، کمک کند. به گفته اخترشناسان دانشگاه کالیفرنیا برکلی این کشف شاهدی دیگر بر این نظریه خواهد بود که بقایای ابرنواخترها موجب شتاب بخشیدن به پرتوهای کیهانی می شوند.
مطالعه بر روی ستاره تیکو
این ابرنواختر که در فاصله 10 هزار سال نوری و در صورت فلکی کاسیوپیا قرار گرفته است در نوامبر سال 1572 منفجر شد و برای 15 ماه در برابر چشمان رصدگران آن دوره آشکار باقی ماند. نام این ستاره از نام اخترشناس مشهور دانمارکی "تیکو براهه" که قدرت انفجار این ستاره را مورد مطالعه قرار داده برگرفته شده است.
رصد ابرنواختر تیکو یکی از مهمترین لحظات در تاریخ نجوم جهان به شمار می رود. در آن زمان بیشتر انسانها آسمان را به عنوان بخشی ثابت و پایدار از جهان هستی می دانستند اما پس از مشاهده انفجار ستاره تیکو این دیدگاه نتوانست بقای خود را حفظ کند.
اکنون و پس از گذشت 400 سال مطالعه بر روی این ستاره دیدگاه های بیشتری را درباره آن توسعه داده است. برای مثال یافته جدید تلسکوپ فرمی خبر از تابش پرتوهای گامایی از ستاره تیکو می دهد که می تواند نشانه ای از منشا پرتوهای کیهانی باشد.
منابع ابرنواختری
اینکه پرتوهای کیهانی، که بیشترین بخش آن را پروتونها تشکیل می دهند، از کجا و چگونه سرعت و انرژی باورنکردنی خود را به دست آورده اند رازی بسیار کهنسال در فیزیک اختری است. ذرات باردار به سادگی توسط میدانهای مغناطیسی میان ستاره ای منحرف می شوند و از این رو رصد مسیر آنها به سوی منشائی که از آن به وجود آمده اند کاری بسیار دشوار است.
بر اساس گزارش اسپیس، با این همه اخترشناسان از گذشته ابرنواخترها را به عنوان مضنونین اصلی منبع پرتوهای کیهانی در نظر گرفته بودند و یافته جدید درباره ستاره تیکو نیز از این سناریو پشتیبانی می کند. اینگونه به نظر می آید که تعدادی از پروتونها در میان بقایای ستاره ای به سرعتی نزدیک به سرعت نور می رسند و با ذرات کم سرعت تر برخورد می کنند. این برخوردها منجر به ایجاد پرتوهای گامایی می شوند که فرمی آنها را رصد کرده است.
تبادل
لینک هوشمند
